Tryst with the pen

অসমত এলিয়টীয় পৰম্পৰা কিমান সমৃদ্ধ আৰু চহকী সেইটো বুজাবলৈ দুটা সৰু উদাহৰনেই যথেষ্ট ৷আধুনিক অসমীয়া সাহিত্যত এলিয়টৰ প্ৰভাৱ কিমান তাৰ পৰাই গম পোৱা যায় ৷ আধুনিক কবিতাৰ বাখ্যা কৰি তাত এলিয়টৰ সমল নিবিচাৰিলেও হ’ব ৷হোমেন বৰগোহাঞিৰ বিখ্যাত গল্প "এপিটাফ"ত নায়কে ডোৰা নামৰ কুকুৰজনীক উদ্দেশ্য কৰি কৈছে "My nerves are bad to-night. Yes, bad. Stay with me. 'Speak to me. Why do you never speak? Speak. 'What are you thinking of? What thinking? What? 'I never know what you are thinking. Think”৷ স্বৰ্গতোক্তি সদৃশ এই সংলাপটোও বৰগোহাঞিৰ গল্পটোত ইংৰাজীতে আছে ৷ অৱশ্যে এলিয়টৰ অনুসংগৰ কোনো উল্লেখ তাত নাই ৷ এলিয়টৰ ৰচনা , কাব্যৰ প্ৰভাব অসমীয়া সাহিত্যত ইমানেই বেছি যে এলিয়টৰ ৱেইষ্টলেন্ডৰ " A game of chess " খন্ডটো সন্নিবিষ্ট স্তৱকটোৱে অসমীয়া গল্প সাহিত্যটো স্বৰ্গতোক্তিৰ মাধ্যমেৰে প্ৰকাশ ঘটিছে ৷ এই প্ৰসংগতে এটা কথা কোৱা ভাল হব যে আমাৰ সাহিত্যত বিশ্বৰ প্ৰায়বোৰ বিশ্ববিদ্যালয়তে এলিয়টৰ ৱেইষ্টলেন্ডৰ এই সংলাপটোক অপবাখ্যা কৰা হয় ৷ এই শাৰীকেইটাৰ অন্তহিত তাৎপৰ্য আৰু অৰ্থ পৃথক৷ ই এ...

আছলতে সময়বোৰ সলনি হৈছে ৷এটা সময় আছিল যেতিয়া অসম মুলুকত হাবিয়ে বনে কাম কৰি থকা কেৰাণী , মহৰী বা ই এ চি বোৰে সাহিত্যৰ পথ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল  আৰু অসমীয়া সাহিত্যৰ ভেটিটো নিৰ্মান কৰিছিল ৷ তেতিয়া কোনো ইংৰাজী বা অসমীয়া এম এ ই কৰা নাছিল ৷হেম চন্দ্ৰ বৰুৱা আছিল প্ৰথমে এগৰাকী নকল নবীছ ৷তাৰ পৰা ভাষা ভঙা কাকতি অৰ্থাৎ ট্ৰানস্লেটৰ (পিছত ই এ চি) গুনাভি বৰুৱা প্ৰমোছন লৈ ই এ চি , ৰমা কান্ত চৌধুৰী কাছাৰীৰ কেৰাণী ,ভোলানাথ দাস চাৰ্ভেয়ৰ  পিছত এচ ডি চি, আনন্দ চন্দ্ৰ আগৰৱালা পুলিচৰ হাৱিলদাৰ পিছত এছ পি.হেম চন্দ্ৰ গোস্বামী ই এ চি আচিল ৷সংক্ষিপ্তকৰণৰ বাবে কেৱল এই কেইটাহে উদাহৰণ দিয়া হৈছে ৷এই সকলেই অসমীয়া সাহিত্যৰ ভেটি নিৰ্মাণ কৰিছিল ৷ এতিয়া সাহিত্যই শ্ৰেনী সংৰচনা এটা আয়ত্ত কৰিছে ৷ এতিয়াও প্ৰশাসনৰ সাহিত্যসেৱী নথকা নহয় ৷ তেতিয়াৰ প্ৰশাসনৰ সেই ব্যক্তি সকল চিৰস্মৰনীয় ৷ পিচে তেতিয়া দিনত কেৰানী মহৰীৰ পৰা ই এ চি হওতে ৰাকেশ পাল নাছিল ৷ থকা হলে খাল্লাছ৷নহবৰে কথা ৷ সিদিনা বোলে এজন ই এ চিয়ে এখন সভাত ৰাজহুৱাভাৱে কলে আৰক্ষী আয়ুক্তক বোলে ইংৰাজীত আৰক্ষী অধীক্ষক বুলি কয় ৷ পিছত আয়ুক্তৰ ৰোষত পৰিল ৷ উপাই নাই ৷ উপাই নাই আমাৰ...

মাজুলী এটা বিপদাপন্ন নদী দ্বীপ অথবা বৈষ্ণৱ সংস্কৃতিৰ ৰহঘৰা হোৱাতে সীমাবদ্ধ নহয় ৷ stereptype discourse বোৰে বৈষ্ণৱ পৰম্পৰাৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীয়তা বা centralty স্থাপন কৰি মাজুলীক এক সৰলৰৈখিক পৰম্পৰাগত উপস্থাপন কৰাৰ পৰিবৃত্তৰ উৰ্ধলৈ গৈ অনুপম কৌশিক  মাজুলীৰ তথাকথিত narrativeত উপেক্ষিত বিশাল লোক সংস্কৃতিক এক অগতানুগতিক ৰুপত উত্থাপন কৰি মাজুলীক এটা নব্য নিৰ্মিতি প্ৰদান কৰিছে ত ৷ উদীয়মান সৃষ্টিশীলতাত সদা উন্মূখ অনুপম কৌশিক ৷ তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টা ছবি খনত স্পষ্ট ৷ বিভিন্ন ন ন বিষয়ত তেওঁ সম্পৰীক্ষা কৰিছে ছবি খনত ৷ এই নব্য craftmanship ত সফলো হৈছে ৷ অৱশ্যে এই বিষয়ে পিছত লিখিম ৷ ছবি খন চালো সপৰিয়ালে ৷প্ৰথম দিনা প্ৰথম দৰ্শনীতে চিনে পলিচত ৷ অনুপম কৌশিকক জানিছিলোঁ সেয়ে কিবা এটা ব্যতিক্ৰম আশা কৰিছিলো ৷ *বৰনদী ভটিয়াইৰ আটাইতকৈ উল্লেখনীয় দিশটোৱেই হল যে ছবিখনত দুই ধৰনৰ দৰ্শক অৰ্থাৎ বৌদ্ধিক দৰ্শক আৰু সাধাৰন দৰ্শক দুই শ্ৰেণীয়ে উপভোগ কৰিব পৰাকৈ নিৰ্মিত উল্লেখ্য যে অসমীয়া ছবিত সততে দেখা পোৱা সংলাপ অভিনয়ৰ অতিৰন্জন বা কৃত্ৰিমতাৰ flaw টোৰ পৰা মুক্ত ৷ অভিনয় , শব্দ শৈলী বা diction স্বতস্ফুত , স্বাভ...